Opactwo w Witowie zostało ufundowane w roku 1179, kiedy to biskup płocki Wit z Chotla, herbu Janina ufundował klasztor i kościół Norbentanom. Od niego wzięła się właśnie nazwa miejscowości. Przedtem istniał już kościół parafialny Św. Marcina. Pierwotnie opactwo miało charakter podwójny: klasztor żeński i męski. Wzmianki archiwalne mówią o pierwszym, romańskim kościele Św. Eustachego jako ciasnym i mrocznym. Klasztor i kościół zostały zniszczone podczas najazdu Tatarów w roku 1240, a część mieszkańców Witowa wymordowana. Ocalałe 3 norbertanki przeniesiono do Buska, a tu zostali tylko zakonnicy.
W roku 1265 wybuchł pożar, który strawił wszystkie dokumenty i archiwa. Dzięki zapobiegliwości zakonników szybko odbudowano kościół. W 1470 roku z uwagi na częste grabieże majątku klasztoru zbudowano mury obronne wraz z bramą wjazdową – wieżą, o której właśnie mowa. Jednak kościół został zniszczony i obrabowany przez Szwedów w roku 1657. Później został jeszcze odbudowany w roku 1677 i gruntownie przebudowany na styl barokowy w 1730 roku, ale to już zupełnie inna historia dotycząca samej świątyni, która wtedy już wszystko straciła ze swej średniowiecznej obronności. To już raczej historia do opisów kościoła, więc zakończę na tym. Wieża – brama jest jedynym zachowanym do dziś elementem fortyfikacji obronnych opactwa.
Wieża od strony wjazdu, od południa.
Nie wiem co to jest, ale chyba jakiś niezbyt czytelny napis na murze bramy.
Wyślij na telefon
Gotyckie sklepienie wewnątrz.
Wyślij na telefon
Plan klasztoru, na rysunku górnym w średniowieczu. Mały obiekt na pierwszym planie to właśnie brama.
Brama wraz z motywem na tle klasztoru.
Wyślij na telefon
Widok na klasztor.
Wyślij na telefon
Położenie i dojazd:
Witów położony jest koło
Piotrkowa Trubunalskiego. Jadąc drogą z tego miasta do
Sulejowa, należy skręcić w prawo na skrzyżowaniu ze “światłami” w miejscowości Poniatów. Klasztor od tego miejsca dzielą ok. 2 kilometry. Brama stoi przed nim i rzuca się w oczy przez swoją gotycką “inność” na tle świątyni. (2004-2008)
Tekst: Tomasz Szwagrzak
Zdjęcia: Tomasz Szwagrzak
Stan: zachowana jedna baszta z dawnego obwodu warownego
wieś, gmina Sulejów
