Pod koniec lata 1939 roku rozpoczęto budowę linii na rzece Warcie, głównej pozycji obrony armii „
Łódź”. Według przewidywań, z tego kierunku miało nastąpić uderzenie armii niemieckiej. Podobne obiekty wznoszono w całej Polsce. Do rozpoczęcia działań wojennych, na krótkim odcinku Strońsko-Bieleń, udało się w pośpiechu zbudować sześć bunkrów w stanie surowym. Siódmy prawdopodobnie nie był ukończony. Dziś oglądać można pięć z nich. Wszystkie znajdują się pomiędzy korytem rzeki Warty (300-400 metrów od niego), a drogą Strońsko-Bieleń.
Wszystkie obiekty to schrony typu II, czyli tradytory jednostronne na ckm. To najprostsze i najlżejsze z polskich bunkrów. Ich budowę regulowała wydana przez Inspektorat Saperów Sztabu Głównego Wojska Polskiego wiosną 1939 roku „Instrukcja saperska. Umocnienia polowe. Część III. Schrony żelbetonowe i betonowe.
Schrony składały się z płyty fundamentowej o grubości 40-50 cm, metrowego stropu i ścian zewnętrznych. W środku montowany były karabiny maszynowe: polski ckm wz. 30 „Browning”, lub niemiecki ckm wz. 1908 „Maxim”.
W momencie uderzenia armii hitlerowskiej, schrony nie były do końca wyposażone. Obrońcą pozycji we wrześniu 1939 roku był 30. pułk Strzelców Kaniowskich z Warszawy wchodzący w skład 10. Kaniowskiej Dywizji Piechoty pod dowództwem gen. bryg. Franciszka Józefa Dindorfa-Ankowicza.
Przebiega tutaj oznaczony kolorem niebieskim Szlak Walk Nad Wartą. Początek znajduje się przed budynkiem Muzeum Miasta i Rzeki Warty w Warcie.
Szlak Walk Nad Wartą
Warta –
Glinno – Pierzchnia Góra – Kamionacz – Sucha – Mnichów –
Sieradz – Podłężyce – Beleń –
Strońsko –
Pstrokonie – Jeziorko – Rezerwat “Korzeń” – Antonin – Strumiany –
Burzenin
Strońsko położone jest pomiędzy
Sieradzem (jadąc od Woźnik), a Widawą. Można też kierować się od
Zduńskiej Woli na Widawę. Schrony znajdują się za kościołem ,idąc w stronę Warty. (2008-2013)
Tekst: Tomasz Szwagrzak
Zdjęcie: Tomasz Szwagrzak