Gród na lewym brzegu Strawy istniał już w XIII wieku. W XIV stuleciu odbywały się tu zjazdy, które nadały miastu większe znaczenie. Przyjeżdżali do Piotrkowa często polscy królowie. Z racji tego, jak podaje ówczesny kronikarz – Janko z Czarnkowa, Kazimierz Wielki polecił zbudować tu rezydencje, która stanęła w roku 1347.
Nie do końca realny widok Piotrkowa w XVII wieku. Z prawej strony obrazu znajduje się zamek-wieża.
Później okazało się, że budynek jest niewystarczający na użytek królewski. Dlatego nadworny murator króla Zygmunta Starego, Benedykt z Sandomierza wzniósł tu nową rezydencję, która została ukończona w 1520 roku. W zamku można znaleźć podobieństwa do Wawelu w układzie komnat i wystroju architektonicznym murów. To dlatego, że Benedykt pracował wcześniej przy przebudowie królewskiej rezydencji w Krakowie.
Plan zamku.
Zamek zbudowany został w kształcie wieży mieszkalnej na planie kwadratu o wymiarach 18×20 metrów. Pierwotnie był trzykondygnacyjny w stylu renesansowym, a kamieniarka okien i portali nawiązywała do gotyku.
W XVI wieku zamek był miejscem częstych sejmików i synodów. Jednak z lustracji w roku 1611 wiadomo, że budynek był częściowo zrujnowany. Dzieła zniszczenia dopełnili Szwedzi, którzy spalili wieżę. Zamek został odbudowany w latach 1668-1671 przez Michała Warszyckiego, jednak trochę w innej formie. Nie odbudowano umocnień, a całość zwieńczono namiotowym dachem. Nie odtworzono też attyki. Sale reprezentacyjne na wszystkich piętrach podzielono ścianami.
Fragment panoramy miasta z zamkiem na sztychu Erika Dahlbergha z dzieła Samuela Pufendorfa ‘De rebus a Carolo Gustavo gestis’ z roku 1657. Na widocznym pośrodku zamku widać jeszcze dach zwieńczony attyką.
Zamek po drugim rozbiorze Polski znów popadł w ruinę. Kolejnej odbudowy podjął się w 1869 roku gubernator piotrkowski, który kazał zamienić dawną królewską rezydencję na garnizonową cerkiew. Wieżę obniżono o jedną kondygnację i przykryto cerkiewną kopułą.
Zamek zmieniony na cerkiew na początku XX wieku.
Pocztówka z około 1918-1919 roku.
Przełom lat 20. i 30. XX wieku.
Po pierwszej wojnie światowej zamek przekazano Polskiemu Towarzystwu Krajoznawczemu, które umieściło tu muzeum. Budowla znów ucierpiała podczas następnej wojny. Po jej zakończeniu Wojewódzki Konserwator Zabytków polecił odbudować zamek według stanu sprzed przebudowy Michała Warszyckiego, przywracając mu cechy renesansowe. W roku 1951 utworzono w nim Muzeum Historyczne miasta Piotrkowa. W latach 1963-1969 odbudowano trzecią kondygnację (co widać dziś po kolorze cegieł), a całość pokryto namiotowym dachem. Nie zdecydowano się jednak na odtworzenie attyki. Z pierwotnego wyglądu zamku dziś można oglądać kolebkowe sklepienia piwnic, portale, oraz zdobienia. Na parterze i pierwszym piętrze znajdują się cenne obramowania okienne z lat 1520-1525.
Pierwsza sesja piotrkowskiej wieży latem 2004, kiedy powstawała strona. Pod zamkiem stoją nasze pojazdy. Zostawiam na pamiątkę.
Zamek w maju roku 2008 wspólnie ze strażą świętuje jej jubileusz.
Zamek od południa z widocznymi obramowaniami okiennymi i herbem.
Wyślij na telefon
Zbliżenie na herb jagielloński.
Wyślij na telefon
Mury przyziemia.
Wyślij na telefon
Jeszcze jedno spojrzenie na zamek.
Wyślij na telefon
Wejście do muzeum.
Wyślij na telefon
Wieża w całej okazałości.
Położenie i dojazd:
Zamek znajduje się nieopodal centrum miasta z Rynkiem Trybunalskim. Jadąc od strony
Łodzi ulicą Łódzką (potem Armii Krajowej), należy skręcić w lewo w Słowackiego aż do ulicy 3-go Maja. Tam zaczyna się Zamkowa, która jest przedłużeniem ul. Słowackiego. Na końcu ul. Zamkowej znajduje się właśnie wieża. Do zamku można też dotrzeć skręcając z Łódzkiej w Armii Krajowej, a potem w pierwszą ulicę w prawo przed Jerozolimską. Wejście do zamku (muzeum) płatne. (2004-2011)
Na uwagę zasługuje całe Stare Miasto w Piotrkowie Trybunalskim. Niedawno jeszcze zaniedbane, dziś prezentuje zupełnie odmienny stan. Odnowione zostały kamienice, a rynek i uliczki zyskały nową nawierzchnię. Ciekawą koncepcją jest odsłonięcie i częściowe zrekonstruowanie murów rozebranego po 1867 roku ratusza. Był to obiekt niezwykle ważny dla historii miasta i Polski, bowiem odbywały się tu słynne Trybunały Koronne. Od nich to Piotrków zyskał drugi człon nazwy. Prace związane z rewitalizacją Starego Miasta trwają nadal (2011).